Listener adından anlayabileceğimiz gibi veritabanımız için bir dinleyici görevi görmektedir. Yani bir ağ ortamında veritabanımıza ulaşmak isteyen kullanıcılar için bir geçit görevi görür. Sunucumuz üzerinde bir port üzerinden bu işlemi yapar. Veritabanımız açık olduğu durumlarda listener ayakta değilse kullanıcılar Veritabanımıza erişemeyecektir. Veritabanı yazılımını yükledikten sonra bir listeneri nasıl oluşturacağımızı görelim şimdi. Bunu manual olarak yapabileceğimiz gibi oracle ile gelen netca (network configuration assistant) ile de gerçekleştirebilir.
# netca
komutu ile aracımızı başlatıyoruz.
Ekleyeceğimiz listener adını belirliyoruz bu aşamada. Default olarak LISTENER geliyor ve ben böyle bırakarak ilerliyorum.
Hangi iletişim protokolünü kullanmak istedğimizi bu adımda belirliyoruz ve TCP protokolünü seçerek ilerliyoruz.
Listener'ın sunucumuz üzerinde hangi porttan gelen istekleri dinleyeceğini belirliyoruz.Standart port olarak 1521 kullanılıyor ve bunu seçerek ilerliyoruz. Bu port kullanımda olduğu takdirde bize bir uyarıyla bunu bildirecektir.Listener konfigürasyonunu böylece tamamlamış oluyoruz.
Aşağıda sırasıyla bir listener'ı başlatmak,durumunu görüntülemek ve durdurmak için gerekli komutları bulabilirsiniz.
# lsnrctl start # lsnrctl status # lsnrctl stop
Şu an sistemimiz üzerinde çalışan bir oracle veritabanımız olmadığı için Listener statusunu görüntülediğimizde herhangi bir servisi dinlemediğini görebiliriz.
# cd /u01/app/oracle/product/11.2.0/db_1/network/admin/
dizini altına geldiğimizde listener.ora dosyamızı göreceğiz.
#cat listener.ora
ile listener dosyamızın içeriğini görüntüleyelim
# listener.ora Network Configuration File: /u01/app/oracle/product/11.2.0/db_1/network/admin/listener.ora # Generated by Oracle configuration tools. LISTENER = (DESCRIPTION_LIST = (DESCRIPTION = (ADDRESS = (PROTOCOL = TCP)(HOST = dba.veys.com)(PORT = 1521)) ) ) ADR_BASE_LISTENER = /u01/app/oracle
ilk satırdaki LISTENER dinleyicimizin adı. Netca ile oluştururken verdiğimiz isim yani. Yine Protocol değişkenini hatırlarsanız netca ile listeneri oluştururken seçmiştik.Host name sunucumuzun adı ve port numarası listenerin hangi port üzerinden dinleme yapacağı ki bunu da listeneri oluştururken belirlemiştik. O halde aklımıza şu sorunun gelmesi gerekiyor. Netca olmasa da bir listener oluşturabilir miyiz ? Cevabı evet. Yine listener.ora dosyamızın bulunduğu dizini incelersek burada samples adlı bir klasör olduğunu göreceğiz. Bu klasörün içinde listener ve tnsnames dosyalarının birer örenekleri bulunmaktadır. bunların içeriklerini kopyalayıp bir metin editörü ile kendi sistemimize uygun biçimde konfigüre edersek manual olarak da bir listener yaratmış olduğumuzu göreceksiniz.Veritabanımızı oluşturduktan sonra listenerin durumunu tekrar inceleyeceğiz.
Veritabanını oluşturmak içinde 2yöntem mevcuttur.İlki oracle'ın bize sunduğu dbca (database configuration assistant) aracı ile ikinci yöntem ise yine manual olarak veritabanımızı oluşturmaktır.Şimdi ilk yöntemi inceleyelim.
# dbca
komutu ile veritabanı konfigürasyon aracını başlatıyoruz komut satırından.
Global veritatabnı adını ve SID instance adlarını bu adımda tanımlıyoruz. Single instance için iki isim aynı olabilir.Ancak RAC kurulumu yaparken (ilerde bahsedeceğiz) bu isimlerin farklı olması beklenmektedir.Hatırlarsanız konfigürasyon sırasın bash_profile dosyamız içinde bu isimleri belirlemiştik. Aynı ismi kullanmaya dikkat ediyoruz.
Oracle Enterprise Manager ile ilgili ayarları ; konfgure edip etmek istemediğimizi bu adımda seçiyoruz.OEM oracle DB'yi yönetebileceğimiz bir web arayüzü sunmaktadır bize. İlerleyen konularda manual konfigürasyonundan da bahsedeceğiz OEM'in.
Vertibanı kullanıcılarının şifrelerini belirliyoruz istersek hepsinin şifresini aynı kullanabiliriz. Ben aynı belirledim hepsinin şifresini..
Bu adımda ise veritabanımız için kullanacağımız depolama tipini seçiyoruz. Şimdilik File system olarak belrliyoruz ilerde ASM'yi anlattıktan sonra daha avantajlı ve tercih edilen bir depolama şekli olduğunu göreceğiz. Veritabanı dosyalarının hangi dizinde depolanacağını da burdan ayarlıyoruz.
Flash Recovery Area kullanıp kullanmayacağımızı burada belirliyoruz. Fra kullanmadan oluşturduğumuz veritabanımız için daha sonradan da bir FRA tanımlayabiliriz..
Veritabanına sample Schemas objelerinin oluşturulup oluşturulmayacağına karar veriyoruz. Örnek çalışmalar yapabilmek adına bu sample verileri oluşturuyoruz biz. Normalde seçilmeyebilir.
Bu adımda veritabanımız ile ilgili birçok ayarı gerçekleştiriyoruz. Memory kısmında oracle'ın kullanacağı SGA ve PGA alanları ayarlanıyor. Sizing kısmında blok boyutları.Character Set kısmında karakter ayarlarını yapıyoruz WE8ISO88559P9 seçeneğini seçtim.Connection mode dedicated olarak seçtim.
Create database seçeneğini işaretleyerek ilerliyoruz. Finish'e tıkladığımızda bize konfigurasyonun bir özetini gösteriyor ve ardından veritabanı oluşturma işlemine başlıyor..
şimdi lsnrctl status komutuyla listenerımızın durumunu kontrol ediyoruz.
Komut çıktısında görebileceğimiz gibi listenerımız artık DB11G veritabanımızı dinlemekte.
#emctl status dbconsole
komutu ile oracle enterprise managerin durumunu kontrol edebiliriz.Kurulum esnasında hatırlarsanı OEM'i konfigüre etmesini istemiştik. Ve sorgu sonucunda görüyoruz ki oem çalışıyor.
OEM'e web browser üzerinden
hostname:1158/em adresinden erişebilir
benim sistemimde dba.veys.com:1158/em üzerinden hizmet vermektedir.
Oracle Database kurulumunu tamamladık. Bundan sonra yapmamız gereken ise oracle DB'nin çalışma mantığına tamamen hakim olmak bu sayede karşılaşabileceğimiz sorunların kaynağını kısa sürede tespit edebilir. Kurulumdan sonraki makalelerim biraz daha teorik bilgi amaçlı olacak.
İyi Çalışmalar
0 yorum:
Yorum Gönder